Prof. Jan Misiewicz prowadzi badania w zakresie fizyki nanostruktur oraz opto i nanoelektroniki. W 1992r. rozpoczął tworzenie Laboratorium Optycznej Spektroskopii Nanostruktur (LOSN) na Politechnice Wrocławskiej, w którym realizowano kilkadziesiąt projektów krajowych oraz 6 projektów UE. Do chwili obecnej w LOSN powstało 26 doktoratów (w 22 Jan Misiewicz był promotorem) oraz 4 habilitacje.
Jan Misiewicz zainicjował i prowadzi współpracę naukową z Uniwersytetami w Würzburgu, Berlinie, Strasburgu, Cambridge, Tokio, Ottawie, Taipei, a także Stanford i Berkley. Ponadto współpracuje z ośrodkami badawczo przemysłowymi z zagranicy: Siemens, Alcatel-Thales, Bookham, IMEC, Nanoplus oraz w kraju : VIGO, TopGaN, Airoptic.
Jan Misiewicz jest współautorem 8 monografii i podręczników oraz ponad 500 publikacji naukowych, które były cytowane ponad 3800 razy. Za osiągnięcia naukowe otrzymał najbardziej prestiżową nagrodę środowiska fizyki medal M. Smoluchowskiego (2013), Nagrodę MNiSzW za kształcenie (2013), Subsydium Profesorskie FNP - MISTRZ (2005) oraz Polsko-Niemiecką Nagrodę NaukowąCOPERNICUS (2010).
W 2007r. Jan Misiewicz utworzył specjalność dydaktyczną Nanoinżynieria, którą opiekuje się do dnia dzisiejszego. Obecnie Jan Misiewicz koordynuje przygotowania do utworzenia Centrum Technologii Nanofotoniki - instytucji badawczo - produkcyjnej przy Politechnice Wrocławskiej.
W latach 2002-2008 Jan Misiewicz był Dziekanem Wydziału Podstawowych Problemów Techniki, a w latach 1996-2002 oraz 2008-2014 Dyrektorem Instytutu Fizyki Politechniki Wrocławskiej. Od 2002r. jest Dyrektorem Centrum Materiałów Zaawansowanych i Nanotechnologii Politechniki Wrocławskiej.
Prof. Grzegorz Sęk – nanofizyk; bada eksperymentalnie zjawiska kwantowe w układach o rozmiarach rzędu setek atomów; jego prace dotyczą w dużej mierze aspektów poznawczych, czyli nowych zjawisk czy właściwości nowoczesnych materiałów, ale znajdują też zastosowanie w takich obszarach nanotechnologii jak nanofotonika czy informacja kwantowa; naukowiec-pasjonat i ulubieniec studentów; opiekun koła naukowego; oprócz PWr pracował m.in. na Uniwersytecie w Wurzburgu; jest współautorem artykułu w Nature (najbardziej prestiżowym czasopiśmie naukowym na świecie), który jest najczęściej cytowaną pracą naukową naszej uczelni."
Prof. Robert Kudrawiec – fizyk; bada eksperymentalnie nowoczesne materiały, nieraz zupełnie nieznane jeszcze dekadę czy parę dekad temu - np. nowe stopy półprzewodnikowe o unikalnych właściwościach optycznych czy elektrycznych, a także wykonane z nich nanostruktury kwantowe czyli układy o rozmiarach zredukowanych do 1, 10 czy 100 nanometrów w co najmniej jednym kierunku; celem tych badań są przyszłe zastosowania w informatyce czy telekomunikacji; oprócz PWr pracował m.in. na Uniwersytetach Stanforda i Berkeley; jest jednym z najwięcej publikujących i najczęściej cytowanych naukowców na uczelni.
Dr Joanna Jadczak – fizyk, bada eksperymentalnie właściwości optyczne (czyli oddziaływanie z kwantowymi cząstkami światła – fotonami) grafenu, ultracienkich układów półprzewodnikowych, itp. – w ekstremalnych warunkach takich jak niskie temperatury rzędu zaledwie paru stopni powyżej zera bezwzględnego czy silne pola magnetyczne rzędu dziesiątek Tesli; oprócz PWr pracowała m.in. na Uniwersytetach w Tuluzie i Taipei; współpracuje z wieloma wiodącymi laboratoriami, m.in. w Cambridge, Dortmundzie, Monachium, czy Grenoble.
Prof. Artur Podhorodecki jest założycielem i liderem Zespołu Syntezy, Funkcjonalizacji i Obrazowania Nanostruktur (SYFON), wchodzącym w skład Laboratorium Optycznej Spektroskopii Nanostruktur. W 2005 r. zapoczątkował na WPPT nową tematykę badawczą związaną ze spektroskopią nanokryształów nieorganicznych oraz spektroskopią jonów ziem rzadkich. W roku 2011 wraz z Zespołem zapoczątkował także na Wydziale syntezę nieorganicznych nanomateriałów koloidalnych do zastosowań w nano-bio-medycynie, optoelektronice oraz fotowoltaice. Ponadto w roku 2015 uruchomiona została przez niego nowa tematyka badawcza związana z wysokorozdzielczym przestrzennie obrazowaniem optycznym nanokryształów nieorganicznych.
W chwili obecnej, Zespół prof. Podhorodeckiego zajmuje się rozwojem technik syntezy nanomateriałów nieorganicznych, technikami funkcjonalizacji ich powierzchni oraz rozwojem badań spektroskopowych otrzymywanych nanostruktur, w szczególności obrazowaniem pojedynczych nanostruktur koloidalnych. W ramach jego działalności prowadzone są także prace mające na celu otrzymanie urządzeń działających na bazie otrzymywanych w Zespole nanostruktur (diody LED, biosensory, markery wielofunkcyjne).
W ramach prowadzonych badań współpracuje z międzynarodowymi grupami badawczymi m.in. w Kanadzie (McMaster Univ.), Francji (CIMAP, CNRS), Australii (USW), Ukrainie (ICB, NASU), Anglii (Univ. Manchester) oraz z polskimi firmami o profilu hi-tech oraz bio-tech.
Prof. Podhorodecki jest współautorem 90 publikacji w renomowanych czasopismach naukowych. Za swą działalność uzyskał liczne nagrody i wyróżnienia (np. Nagroda MNiSW dla Wybitnych Młodych Naukowców (2011), Nagroda Prezesa Rady Ministrów za rozprawę doktorską (2008), Nagroda FNP, START (2008, 2009)). Od 2012 r. jest członkiem Rady Narodowego Centrum Badań i Rozwoju.
Adam Sieradzki, dr inż. – fizyk pracujący w Katedrze Fizyki Doświadczalnej na Wydziale Podstawowych Problemów Techniki Politechniki Wrocławskiej. Odbył staże naukowe na Uniwersytecie w Oxfordzie (2003) oraz Uniwersytecie Ludwika Pastera w Strasbourgu (2007-2008). W swojej pracy naukowej zajmuje się badaniem związków multiferroicznych. W roku 2008 otrzymał nagrodę FNP Start dla młodych naukowców. Autor ponad 40 publikacji naukowych oraz kilku publikacji dydaktycznych.
Od wielu lat aktywny popularyzator fizyki. Bierze udział w wielu projektach promujących naukę m. in. Red Bull Ryzyk Fizyki, Dolnośląski Festiwal Nauki, Akademia Młodych Odkrywców, Fizyka Sportu.
Dwukrotnie nagrodzony przez studentów Ulubionych Wykładowcą Uczelni Wrocławia (2013, 2014) w ramach plebiscytu organizowanego przez Akademickie Radio Luz oraz w 2015 nagrodzony Złotym Kubkiem dla Wykładowcy.