Prof. Lucjan Jacak – fizyk teoretyk; zajmuje się wieloma obszarami klasycznej i kwantowej teorii materii skondensowanej, podstawami mechaniki kwantowej, a także informatyką kwantową i kryptografią kwantową; twórca i kierownik Narodowego Laboratorium Technologii Kwantowych na PWr, w którym funkcjonuje jedyna w Polsce pracownia kryptografii kwantowej oparta na splątanych kwantowo fotonach; były prorektor PWr; współautor znanej na świecie (cytowanej 1000 razy) monografii „Quantum dots”.
Prof. dr hab. Ewa Popko; Kierownik Laboratorium Badania Półprzewodników Metodami Elektrycznymi » opiekun Laboratorium Fotowoltaiki w ramach laboratorium NLTK » Kierownik specjalistycznych laboratoriów dydaktycznych m.in. lab. Przyrządów i Układów Półprzewodnikowych, lab. Źródła i detektory. Promotor 4 obronionych rozpraw doktorskich i dwóch kolejnych - w trakcie realizacji. Promotor ok. 40 prac dyplomowych. Współautorka ponad 170 prac naukowych.
Prof. Arkadiusz Wójs – fizyk teoretyk; zajmuje się kwantowymi stanami materii (np. cieczami kwantowymi) i zjawiskami zachodzącymi w bardzo małych układach elektronowych (o wymiarach rzędu pojedynczych atomów), także w ekstremalnych warunkach (niska temperatura, silne pole magnetyczne, wysokie ciśnienie, itp.); do swoich badań wykorzystuje wielkoskalowe obliczenia na superkomputerach; poza PWr pracował na Uniwersytecie w Cambridge, a także w Knoxville/Tennessee i w Ottawie; współpracuje z uczonymi z najlepszych uczelni na świecie (m.in. Cambridge, Oxford czy Princeton); jeden z najmłodszych profesorów i najczęściej cytowanych fizyków w Polsce; laureat wielu nagród i grantów badawczych.
Prof. Paweł Machnikowski – fizyk teoretyk, jego badania obejmują takie obszary współczesnej fizyki jak kwantowa teoria materii skondensowanej i optyka kwantowa, a w szczególności dotyczą m.in. tzw. kropek kwantowych (czyli „sztucznych atomów” – układów o wymiarach rzędu dziesiątek czy setek nanometrów, wykonanych z półprzewodnika i zawierających od jednego do kilku elektronów) i ich układów (czyli tzw. „sztucznych molekuł”) a także ich oddziaływania ze światłem; autor kilku przełomowych prac w tej dziedzinie; opiekuje się grupą ok. dziesięciu doktorantów i studentów; laureat prestiżowego grantu TEAM Fundacji na rzecz Nauki Polskiej; oprócz PWr pracował też na Uniwersytecie w Münster.
Prof. dr hab. Antoni C. Mituś kieruje pracą kilkuosobowej Grupy Modelowania Zjawisk Strukturalnych w Cieczach Złożonych w Katedrze Fizyki Teoretycznej Politechniki Wrocławskiej. Zajmuje się teoretycznymi badaniami lokalnej struktury fazy skondensowanej oraz modelowaniem strukturalnych i nieliniowych optycznych efektów fizycznych w układach ciekłokrystalicznych i polimerowych. Jest autorem ponad 100 publikacji naukowych. Brał udział w kilkudziesięciu konferencjach o zasięgu międzynarodowym na których wygłosił ponad pięćdziesiąt wykładów zaproszonych. Współpracuje z grupami badawczymi z USA (Evanston, University Park, Pullman, Wright-Patterson US Air Force Base) i Francji (Angers, Cachan). Pracował naukowo kilka lat w b. ZSRR oraz w Niemczech, spędził pół roku jako zaproszony profesor we Francji. Był stypendystą Fundacji Aleksandra von Humboldta. Wielokrotnie występował na seminariach we Francji, Niemczech i w USA. Bierze udział w międzynarodowym programie Teaching Staff Mobility, wykładał na szkołach programu MONABIPHOT we Francji. Jest współautorem podręcznika akademickiego z pakietu algebry symbolicznej Maple. Był członkiem kilkunastu komitetów naukowych konferencji międzynarodowych, przewodniczącym oraz wiceprzewodniczącym dwóch konferencji polsko-francuskich. Kierował kilkoma grantami KBN. Pełnił funkcję przewodniczącego Wrocławskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Fizycznego oraz wiceprzewodniczącego Wrocławskiego Oddziału Societas Humboldtiana Polonorum. Był zastępcą dyrektora Instytutu Fizyki PWr.