Prof. Wacław Urbańczyk jest kierownikiem Katedry Optyki i Fotoniki. Pełni także obowiązki prodziekana na Wydziale Podstawowych Problemów Techniki PWr. Kieruje zespołem naukowym zajmującym się badaniami i zastosowaniami światłowodów specjalnych.
Jego zainteresowania naukowe koncentrują się wokół optyki i fotoniki, w tym światłowodów fotonicznych, optyki polaryzacyjnej, metrologii optycznej, a także czujników światłowodowych. Opublikował 140 artykułów w międzynarodowych czasopismach naukowych i ponad 150 komunikatów konferencyjnych. Jest autorem 4 patentów krajowych i 3 międzynarodowych.
Jego prace były cytowane ponad 1700 razy (bez autocytowań), h index-25. Współpracuje z kilkoma zagranicznymi ośrodkami (Vrije University w Brukseli, University of Dijon, Fresnel Institute w Marsylii, INESC Porto w Portugalii).
Od 2000 roku jest redaktorem naczelnym czasopisma naukowego Optica Applicata wydawanego przez PWr. Wychowankowie profesora zdobyli szereg nagród i wyróżnień, w tym stypendium naukowe NATO, Fundacji Nauki Polskiej i MNiSW.
Prof. Henryk Kasprzak ukończył studia na Studium Podstawowych Problemów Techniki przy Wydziale Mechanicznym Politechniki Wrocławskiej w roku 1971 uzyskując stopień magistra inżyniera. W tym samym roku rozpoczął pracę w Instytucie Fizyki PWr w zespole Optyki Stosowanej, kierownym przez prof. Zygmunta Bodnara. Pracę doktorską zatytułowaną „Realizowalność optyczna operacji różniczkowania rzędu rzeczywistego” obronił w 1980 roku w Instytucie Fizyki PWr pod kierunkiem doc. dr Ireneusza Wilka. W 1993 roku obronił na Wydziale Podstawowych Problemów Techniki PWr rozprawę habilitacyjną zatytułowaną: „Zastosowanie metod interferencyjnych w wybranych zagadnieniach biomechaniki”. W lutym 2001 roku uzyskał tytuł naukowy profesora. Od 1993 roku jest kierownikiem zespołu naukowego Optyki Widzenia, najpierw w Instytucie Fizyki, a od 2015 roku w Katedrze Optyki i Fotoniki PWr.
Przebywał na kilku dłuższych pobytach naukowych na Uniwersytetach w Nowosybirsku (ZSRR), Münster (Niemcy), Alicante (Hiszpania), Brisbane (Australia). Brał wielokrotnie aktywny udział w międzynarodowych konferencjach naukowych. Jest autorem ponad 200 prac naukowych. Wypromował 9 doktorów i jest aktualnie promotorem 2 doktorantów.
Aktualnie jego zainteresowania skupiają się wokół właściwości optycznych i biomechanicznych oka oraz pomiarów i opisu właściwości dynamicznych oka.
Dr hab. inż. Piotr Kurzynowski ukończył studia na Wydziale Podstawowych Problemów Techniki Politechniki Wrocławskiej w 1986 roku. W tym samym roku rozpoczął pracę w Instytucie Fizyki PWr w zespole Optyki Stosowanej. Pracę doktorską pod tytułem „Holografia tęczowa oraz jej zastosowania w interferometrii holograficznej” obronił w 1993 roku. W 2003 roku obronił na Wydziale Podstawowych Problemów Techniki rozprawę habilitacyjną pod tytułem „Nowe teoretyczne i praktyczne aspekty optyki polaryzacyjnej”. Aktualnie pracuje w Katedrze Optyki i Fotoniki PWr. Jego zainteresowania to optyka kryształów, polaryzacja światła oraz fotografia.
Dr hab. inż. Marek Zając ukończył studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Wrocławskiej (Studium Podstawowych Problemów Techniki) uzyskując w roku 1971 stopień magistra inżyniera mechanika. Następnie rozpoczął pracę w Zakładzie Optyki Stosowanej ówczesnego Instytutu Fizyki Technicznej Politechniki Wrocławskiej w zespole Optyki zajmując początkowo stanowisko asystenta stażysty, następnie asystenta i starszego asystenta. W roku 1978 obronił pracę doktorską pt. „Rola koherencji częściowej w rekonstrukcji holograficznej” napisaną pod kierunkiem doc. dr inż. Ireneusza Wilka. Na stanowisku adiunkta zajmował się zagadnieniami optyki fizycznej, w szczególności związanymi z optycznym przetwarzaniem obrazów i interferometrią holograficzną. Następnie zajął się teorią odwzorowania optycznego, w tym jakością odwzorowania dawanego przez dyfrakcyjne elementów optyczne. W roku 2005 obronił w Instytucie Fizyki PWr. rozprawę habilitacyjną pt: „Aberracje obiektywów hybrydowych”. Od roku 2011 zajmuje stanowisko profesora nadzwyczajnego.
Jest autorem ponad 80. prac publikowanych w czasopismach z listy filadelfijskiej oraz wielu publikacji popularnych. Współpracuje blisko ze środowiskami optyków okularowych i optometrystów biorąc często udział w zjazdach i konferencjach organizowanych przez organizacje zawodowe z tej branży. Jest autorem szeregu podręczników z zakresu optyki, optyki okularowej i optometrii
Przez szereg lat odpowiadał za międzynarodowe programy wymiany studentów EMSPS, Tempus, Erasmus i Socrates na Wydziale PPT. Przez kilka kadencji pełnił funkcję koordynatora uczelnianego Dolnośląskiego Festiwalu Nauki.
Jest współtwórcą koncepcji oraz planów i programów studiów inżynierskich z zakresu optyki okularowej i magisterskich o specjalności optometria oraz studiów podyplomowych z optometrii.
Obecnie zajmuje się zagadnieniami jakości widzenia, wad wzroku i ich korekcji.
Dr hab. Jan Masajada ukończył fizykę teoretyczną na Uniwersytecie Wrocławskim. Pracę doktorską z dziedziny holografii wykonał i obronił w Instytucie Fizyki Politechniki Wrocławskiej. Tu również uzyskał tytuł doktora habilitowanego za pracę z zakresu metrologii optycznej z wykorzystaniem wirów optycznych. Obecnie kieruje grupą badawczą SOG (Singular Optics Group), w której prowadzone są prace nad nowymi przyrządami optycznymi wykorzystującymi tzw. nieciągłości fazowe i polaryzacyjne. Wraz z dr Sławomirem Drobczyńskim założył i współprowadzi Laboratorium Manipulatorów Optycznych. Jest opiekunem Studenckiego Koła Naukowego Foton. Wypromował dwóch doktorów i prowadzi obecnie dwa przewody doktorskie. Prowadzi zajęcia z fizyki ogólnej, optyki falowej, holografii, optycznego przetwarzania informacji.